Plęśnica
rzeka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Plęśnica (potocznie Plinc, Lubomka, niem. Plinz-Graben) – niewielka struga w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie wodzisławskim i raciborskim. Swoje źródło ma w Pogrzebieniu, skąd płynie najpierw na wschód, a później na południe, przepływając przez Lubomię. Następnie poprzez przepompownię wtłaczana jest na teren zbiornika Racibórz Dolny po czym niestabilnie płynie poprzez czaszę zbiornika, mijając od wschodu Stare Nieboczowy i Nowy Dwór, po czym wpływa do jednego z wielu wyrobisk pożwirowych.
Kontynent | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | |||||||||||||
Województwo | |||||||||||||
Struga | |||||||||||||
Długość | ok. 10,2[1] km | ||||||||||||
Źródło | |||||||||||||
Miejsce | Pogrzebień | ||||||||||||
Ujście | |||||||||||||
Recypient | Racibórz Dolny, zlewnia Odry | ||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Do 1937 roku koryto Plinca było dłuższe i kończyło się na Odrze w Raciborzu, w połowie odcinka między mostem kolejowym i drogowym w kierunku Płoni. Jego bieg skrócono wraz z pracami ziemnymi przy budowie kanału Ulga, do którego obecnie wpływają wody Plęśnicy. Pozostałością po zasypanym odcinku koryta jest ukośny przebieg toru kolejowego w południowej części przedwojennej fabryki Siemens-Planiawerke AG (od 1951 roku jako Zakłady Elektrod Węglowych, obecnie SGL Carbon), ułożonego równolegle do ówczesnego koryta Plinca. Do 2013 r. jej koryto przepywało przez południowo-zachodnią część dzielnicy Brzezie i wpadało do Kanału Ulga. Dawniej do Plęśnicy wpadała struga Kamieniok[2][3].
W latach 2013-2020 ponownie skrócono koryto Plęśnicy z ok. 13 km. do ok. 10,2 km. Od tego czasu struga uchodzi w czaszy Zbiornika Racibórz Dolny w jednym z wielu pożwirowych wyrobisk wodnych. Z uwagi na to, że eksploatacja żwiru z czaszy zbiornika postępuje jest ono zmienne i nie ma określonego miejsca ujścia rzeki. Następnie woda odprowadzana jest do zlewni Odry. Stabilne koryto Plęśnicy kończy się w Lubomi po około 7,2 km[1]. od źródeł, na przepompowni przy wschodniej prawobrzeżnej zaporze zbiornika. Następnie wody rzeki są wpuszczane przez przepusty do czaszy zbiornika, gdzie płyną dalej pomiędzy wyrobiskami żwirowymi około 3 km[1].
Nazwę Plęśnica wprowadzono urzędowo w 1951 roku, zastępując niemiecką nazwę Plinz-Graben[4][5]. Potwierdziła ją w 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych[6]. Jak podaje Paweł Newerla, wprowadzona nazwa była dla okolicznych mieszkańców zaskoczeniem, gdyż jej zwyczajową nazwą jest Plinc[7]. Obecnie często używana jest również nazwa Lubomka[8].