Plan Schumana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Plan Schumana – plan przedstawiony 9 maja 1950 r. przez ministra spraw zagranicznych Francji Roberta Schumana we współpracy z Jeanem Monnetem dotyczący propozycji wspólnej koordynacji produkcji stali i wydobycia węgla w RFN i Francji.
Plan miał za zadanie ekonomicznie powiązać Francję i Niemcy. Dzięki wspólnej koordynacji produkcji stali i wydobycia węgla można było kontrolować przemysł zbrojeniowy Zachodnich Niemiec i zarazem zintegrować go z innymi gospodarkami. Dzięki temu wojna stałaby się niemożliwa z przyczyn ekonomicznych. Plan miał również za zadanie podwyższyć stopę życiową społeczeństw[1][2][3][4][5].
Plan ten był zalążkiem europejskiej integracji i przyczynił się do stworzenia Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. W 1957 roku 6 państw podpisało traktaty rzymskie, na mocy których powołano Europejską Wspólnotę Gospodarczą i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (Euratom)[2][4][5].
Rocznica przedstawienia planu Schumana, dzień 9 maja, obchodzony jest w krajach Unii Europejskiej jako Dzień Europy.