Pośrednie Baranie Wrótka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pośrednie Baranie Wrótka (słow. Prostredné baranie vrátka[1]) – przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów i oddziela od siebie Baranie Czuby na południowym zachodzie i Baraniego Kopiniaczka na północnym wschodzie[2].
Szybkie fakty Państwo, Pasmo ...
Pośrednie Baranie Wrótka wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Data zdobycia |
27 sierpnia 1907 r. |
Pierwsze wejście |
Z. Klemensiewicz, R. Kordys |
49°12′10,6″N 20°11′32,3″E |
Zamknij
Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[3]. Przez Baranie Pola i rynną opadającą z siodła prowadzi na nie łatwa droga dla taterników, znana od dawna[2].
Pierwsze wejścia (przy przejściu granią):
- letnie – Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 27 sierpnia 1907 r.,
- zimowe – Miloš Matras i Jaroslav Mlezák, 11 grudnia 1953 r.[2]