Polska Partia Robotnicza
partia polityczna (1942–1948) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Polska Partia Robotnicza?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Polska Partia Robotnicza (PPR) – polska partia komunistyczna utworzona 5 stycznia 1942 roku w Warszawie podczas okupacji niemieckiej przez przybyłych z ZSRR polskich komunistów z tzw. Grupy Inicjatywnej (zrzuconych przez lotnictwo sowieckie na spadochronach 28 grudnia 1941 w okolicach Wiązowny[uwaga 1]), poprzez połączenie organizacji Związek Walki Wyzwoleńczej (utworzonej we wrześniu 1941) z kilkoma istniejącymi wcześniej konspiracyjnymi grupami komunistycznymi, takimi jak: „Młot i Sierp”, Stowarzyszenie Przyjaciół ZSRR, Grupa Biuletynu Radiowego, Spartakus, Sztandar Wolności oraz grupa „Proletariusz”. Od 22 lipca 1944 partia rządząca w Polsce jako państwie niesuwerennym, pozostającym pod dominacją ZSRR[4].
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „PPR”. Zobacz też: PPR – francuskie przedsiębiorstwo. |
Państwo | |||
---|---|---|---|
Skrót |
PPR | ||
Lider |
pierwszy: | ||
Data założenia |
5 stycznia 1942 | ||
Data rozwiązania |
15–21 grudnia 1948 (weszła w skład PZPR) | ||
Adres siedziby |
al. Stalina 17, Warszawa | ||
Ideologia polityczna | |||
Liczba członków |
lipiec 1944: 20 tys.[1] | ||
Członkostwo międzynarodowe |
Kominform (od 1947 do 1948) | ||
Barwy | |||
|