Pomnik Matki Polki w Raciborzu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pomnik Matki Polki – pomnik z brązu, poświęcony wszystkim śląskim matkom wychowującym swoje dzieci w duchu polskiego patriotyzmu, zlokalizowany na placu Mostowym w Raciborzu, niedaleko koryta Odry. Został zaprojektowany przez artystę plastyka Jana Borowczaka. Przedstawia śmiało patrzącą i kroczącą przed siebie, wyprostowaną kobietę z dzieckiem na ręku[1][2].
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Projektant |
Jan Borowczak | ||
Data odsłonięcia |
14 lipca 1973 | ||
50°05′40″N 18°13′17″E | |||
|
Propozycja budowy pomnika pojawiła się na spotkaniu Polek w Raciborzu. W celu realizacji projektu powołano obywatelski komitet budowy pomnika. W 1971 r. podczas Apelu Powstańczego na Górze Świętej Anny wygłoszono akt erekcyjny[3].
Początkowo pomnik miał mieć inny kształt, a kobieta, zamiast jednego, miała trzymać trójkę dzieci, symbolizujących trzy powstania śląskie i być ubrana w strój regionalny. Koncepcja ta nie zyskała jednak akceptacji w ministerstwie kultury. Środki na budowę pozyskano z dotacji państwowych, funduszu Rady Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa oraz ze składek w ramach czynu społecznego. Odlano go w Gliwickich Zakładach Urządzeń Technicznych. Złożony jest z 30 elementów o łącznej masie 3 ton i wysokości 6,7 m[4][5]. Uroczyste odsłonięcie monumentu miało miejsce 14 lipca 1973 r. w obecności przedstawicieli władz oraz 20 tys. zebranych ludzi[1][4][5]. Uroczystość ta stała się tłem dla wydarzeń jednego z opowiadań Brunona Strzałki, zamieszczonego w zbiorze Godki i bojki śląskie. Przez pewien czas tradycją było składanie przed pomnikiem kwiatów przez nowożeńców[4][5]. Statua nazywana jest również „śląską Nike”[6].