Posąg Zeusa w Olimpii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Posąg Zeusa – antyczny posąg Zeusa z V w. p.n.e. autorstwa Fidiasza ze świątyni Zeusa w Olimpii, zaliczany przez starożytnych Greków do siedmiu cudów świata.
Wyobrażenie posągu, 1815 | |||
Autor | |||
---|---|---|---|
Data powstania |
437–432 p.n.e. | ||
Medium | |||
Wymiary |
ok. 13 m | ||
|
Rzeźba przedstawiała siedzącego na tronie Zeusa o poważnym i dostojnym obliczu. Na głowie miał wieniec z gałązek oliwnych, z lewego ramienia zwisał mu złoty płaszcz, w prawej dłoni trzymał statuę bogini Nike, a lewą rękę wspierał na wykładanym szlachetnymi kamieniami berle. Na rzeźbionych oparciach i nogach tronu ukazano postaci bóstw i sceny bitewne. Szatę i włosy Zeusa wykonano ze złota, obnażone części ciała z kości słoniowej, tron z drewna cedrowego wykładanego hebanem i szlachetnymi kamieniami.
Rzeźba stała w świątyni w Olimpii przez ok. 800 lat. Po wprowadzeniu zakazu igrzysk olimpijskich posąg został wywieziony do Konstantynopola ok. 420 roku, gdzie przepadł w pożarze w roku 475.