Potencjał niszczenia ozonu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Potencjał niszczenia ozonu (ODP, od ang. Ozone Depletion Potential) – wskaźnik utworzony w celu ilościowej oceny wpływu poszczególnych substancji chemicznych na warstwę ozonową. Został odniesiony do freonu oznaczonego jako czynnik R11, którego skuteczność niszczenia molekuł ozonu przyjęto za wartość jednostkową (ODP=1).
Poszczególne wartości podanego wskaźnika dla wybranych substancji zubożających warstwę ozonową, zostały podane w Protokole montrealskim, w załączniku E normy PN – EN 378-1[1], a także w Monitorze Polskim z 2004 roku nr 4 poz. 65 (dane z Protokołu Montrealskiego)[2].