Powiat zwinogródzki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powiat zwinogródzki – jednostka podziału administracyjnego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów; był przedmiotem sporu granicznego pomiędzy województwem bracławskim i kijowskim.
W 1570 roku komisarze opisali granicę powiatu jako obejmującą prawe dorzecze rzeki Roś, aż do ujścia jej do Dniepru i wzdłuż Dniepru do granicy Rzeczypospolitej. W 2 poł. XVII wieku województwo kijowskie wszczęło ponownie konflikt o wschodnią część powiatu obejmującą miejscowości Śmiła, Koszowata, Czehryń, Czerkasy. Komisja wyznaczona przez Sejm w 1755 roku potwierdziła granicę z 1570 roku, lecz zgodnie z dekretem Trybunału w Radomiu z 1749 roku nakazała przekazywać podatki z powiatu co drugi rok do każdego z województw. Sejm w 1791 roku potwierdził przynależność powiatu do województwa bracławskiego.
Województwo bracławskie miało dwóch senatorów większych: wojewodę i kasztelana bracławskich: posłów na sejm wybierało sześciu, to jest po dwóch z powiatu, utrzymując nominalnie, choć nie faktycznie, istnienie powiatu zwinogrodzkiego.
Po rozbiorze Polski powiat w guberni kijowskiej, z siedzibą w Zwinogródce.