Powstanie iżewsko-wotkińskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powstanie iżewsko-wotkińskie (ros. Ижевско-Воткинское восстание) – antybolszewickie powstanie robotnicze w II połowie 1918 roku w Iżewsku i Wotkińsku na południu Uralu podczas wojny domowej w Rosji.
Wojna domowa w Rosji | |||
Czas |
8 sierpnia – 11/12 listopada 1918 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
terror i represje bolszewickie | ||
Wynik |
klęska powstańców | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
brak współrzędnych |
W sierpniu 1918 roku wśród robotników zakładów przemysłowych Iżewska[1], a następnie pobliskiego Wotkińska wybuchło powstanie skierowane przeciwko bolszewikom. Dużą rolę w wywołaniu powstania odegrali byli żołnierze frontowi, zrzeszeni w obu miastach w tzw. Związkach Frontowików. Ruch powstańczy objął następnie okoliczne chłopstwo. Uformowała się najwyższa polityczna władza powstańcza w postaci Prikamskiego Komitetu Zgromadzenia Ustawodawczego (Prikamskiego Komucza) z siedzibą w Iżewsku, który podporządkował się Komuczowi w Samarze. Powstańcy utworzyli siłę zbrojną – Iżewską Armię Ludową i Wotkińską Armię Ludowo-Rewolucyjną.
Niemal natychmiast rozpoczęły się ataki wojsk bolszewickich, zmierzające do uśmierzenia powstania. Początkowo powstańcy odnosili sukcesy militarne, zdobywając 30 sierpnia leżący na południu Sarapuł i rozszerzając zasięg powstania po linię rzeki Kamy. Był to szczyt ich możliwości militarnych. Po upadku Kazania 10 września, bolszewicy skierowali przeciwko nim kilkakrotnie liczniejsze i znacznie lepiej uzbrojone wojska. Na początku października padł Sarapuł, a siły powstańcze zostały prawie całkowicie okrążone. Powstańcy próbowali bezskutecznie uzyskać bezpośrednie wsparcie ze strony wojsk Białych. W listopadzie wojska bolszewickie zdobyły Iżewsk, a następnie Wotkińsk. Ocaleli powstańcy wycofali się za Kamę, docierając pod koniec listopada do wojsk Białych.