Programowanie zero-jedynkowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Programowanie zero-jedynkowe – szczególny przypadek zagadnienia transportowego. Otrzymujemy je nakładając na zmienne decyzyjne zagadnienia transportowego następujące warunki: zmienne decyzyjne mogą przyjmować wartości tylko 0 i 1 oraz w każdym wierszu i w każdej kolumnie tablicy zmiennych decyzyjnych może znajdować się tylko jedna zmienna decyzyjna z wartością 1. W konsekwencji suma wierszy i suma kolumn tablicy zmiennych decyzyjnych musi również wynosić jeden.
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Forma liniowa albo funkcja celu w zagadnieniu transportowym jest równa sumie iloczynu tablicy warunków i tablicy zmiennych decyzyjnych. Nakładając na nią założenia odnośnie do minimum, maksimum lub odpowiedniej wartości otrzymujemy decyzje dopuszczalne spełniające te założenia.
W konkretnych zagadnieniach ww. warunki nałożone na zmienne decyzyjne można przedstawić w następującej bardziej opisowej formie:
- „Każdy pracownik może wykonywać tylko jedno zadanie, każde zadanie może być wykonywane jednocześnie tylko przez jednego pracownika.”
- „Każde zadanie można wykonywać jednocześnie tylko na jednej obrabiarce, każda obrabiarka może być zajęta wykonywaniem tylko jednego zadania.”
- „Na każdą trasę można przydzielić tylko jeden środek transportu, każdy środek transportu może być przydzielony tylko do jednej trasy”, itp.