Prokulus Juliusz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prokulus Juliusz (łac. Proculus Julius) – legendarna postać z VIII-wiecznego Rzymu, podawana przez arystokratyczną tradycję o założeniu Rzymu. Wspomniana u Cycerona (De Republica 10,20), Liwiusza (Ab urbe condita libri I,16) oraz Plutarcha (Bíoi Parálleloia, Romulus 28,1), który jednak podaje odmienną wersję jego imienia, a także szczegółowo go charakteryzuje: Juliusz Proklus, jeden z pierwszych rodem patrycjuszy wśród kolonistów, którzy przybyli z Alby Longi, człowiek o nieskazitelnych obyczajach, kiedyś zaufany powiernik samego Romulusa. Po zniknięciu Romulusa, w czasie przeglądu wojskowego na Polu Marsowym, miał być jedynym świadkiem apoteozy władcy Rzymu.