Przełęcz pod Wysoką
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przełęcz pod Wysoką (słow. Štrbina pod Ťažkým štítom, niem. Martin Roth-Scharte, węg. Róth Márton-csorba)[1] – przełęcz położona na wysokości 2471 m n.p.m.[2] znajdująca się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich. Przełęcz ta oddziela masyw Wysokiej od sąsiadującego z nim na północnym zachodzie Ciężkiego Szczytu[3]. Pomiędzy przełęczą a północno-zachodnim wierzchołkiem Wysokiej znajduje się jeszcze turniczka Wyżni Pazdur[4]). Na siodło Przełęczy pod Wysoką nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników.
Przełęcz pod Wysoką (wśród podpisanych obiektów) | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
2471 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Data zdobycia |
9 lipca 1904 r. |
Pierwsze wejście | |
49°10′24,0″N 20°05′31,9″E |
Polska nazwa Przełęczy pod Wysoką pochodzi od Wysokiej, natomiast słowackie nazewnictwo wywodzi się od Ciężkiego Szczytu[3].
Pierwsze wejście: Ernst Dubke i przewodnik Johann Franz senior, 9 lipca 1904 r.[3]