Puk (księżyc)
księżyc Urana / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Puk (Uran XV ) – największy wewnętrzny księżyc Urana. Spośród księżyców odkrytych przez sondę Voyager 2 jedynie Puk został zaobserwowany na tyle wcześnie, że mogła ona zostać zaprogramowana do szczegółowego sfotografowania go.
Zdjęcie Puka wykonane przez sondę Voyager 2 | |||
Planeta | |||
---|---|---|---|
Odkrywca |
Stephen Synnott, Voyager Imaging Team | ||
Data odkrycia |
30 grudnia 1985 | ||
Tymczasowe oznaczenie |
S/1985 U1 | ||
Charakterystyka orbity | |||
Półoś wielka |
86 000 km[1] | ||
Mimośród |
0,0001[1] | ||
Okres obiegu |
0,762 d[1] | ||
Nachylenie do płaszczyzny równika planety |
0,319°[1] | ||
Długość węzła wstępującego |
268,734°[1] | ||
Argument perycentrum |
177,094°[1] | ||
Anomalia średnia |
245,796°[1] | ||
Własności fizyczne | |||
Średnica równikowa |
162 ± 4 km[2] | ||
Powierzchnia |
~82 450 km² | ||
Objętość |
~2,23 ×106 km³ | ||
Masa |
2,9 ×1018 kg | ||
Średnia gęstość |
1,3 g/cm³[2] | ||
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,028 m/s² | ||
Prędkość ucieczki |
69 m/s | ||
Okres obrotu wokół własnej osi | |||
Albedo |
0,104 ± 0,006[2] | ||
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|||
Temperatura powierzchni |
64 K | ||
|
Jest on szóstym co do wielkości księżycem Urana, znacznie mniejszym od piątej Mirandy. Orbita Puka jest umiejscowiona wewnątrz jej orbity, a także wewnątrz odkrytego w 2003 roku pierścienia mi, najbardziej zewnętrznego pierścienia planety.
W celtyckiej mitologii i angielskim folklorze, Puk jest psotnym chochlikiem, przez chrześcijan wyobrażanym jako demon zła. Nazwa księżyca pochodzi od Puka, postaci ze sztuki Sen nocy letniej Szekspira, w której razem z elfami podróżuje nocami dookoła świata.