Rūdolfs Blaumanis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rūdolfs Blaumanis (ur. 1 stycznia 1863, zm. 4 września 1908) – łotewski pisarz, dramaturg i dziennikarz, zaliczany do klasyków literatury łotewskiej.
Rūdolfs Blaumanis, 1908 rok | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 września 1908 | ||
Narodowość |
łotewska | ||
Język |
łotewski | ||
Dziedzina sztuki | |||
Ważne dzieła | |||
| |||
|
W latach 1875-1881 Blaumanis uczył się w niemieckiej szkole kupieckiej. Pracował jako dziennikarz w niemieckich i łotewskich czasopismach, wydawanych w Rydze i Petersburgu: Zeitung für Stadt und Land, Mājas Viesis, Dienas Lapa, Latvija. Zadebiutował w 1882 r. utworem w języku niemieckim. W latach 1902-1903 redagował dodatek satyryczny wydawanego w Petersburgu łotewskiego czasopisma Pēterburgas Avīzes. Wiosną 1907 r. zachorował na gruźlicę. Zmarł w 1908 r. w sanatorium w Punkaharju (dziś na terytorium Finlandii).
Blaumanis jest autorem nowel i opowiadań, w których posługując się metodą realistyczną stworzył galerię wyrazistych, dobrze opracowanych psychologicznie postaci niższych warstw społeczeństwa łotewskiego przełomu XIX i XX w. Pisał również dramaty teatralne oraz poezje.
Jego dzieła były tłumaczone na wiele języków, m.in. na angielski, niemiecki, estoński, litewski, fiński, ukraiński, rosyjski, węgierski i polski.