Rajdowe Mistrzostwa Świata 2019
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sezon Rajdowych Mistrzostw Świata 2019 był 47. sezonem Rajdowych Mistrzostw Świata (FIA World Rally Championship). Mistrzostwa składały się z czternastu rajdów, rozgrywanych na czterech kontynentach.
Liczba rajdów |
14[1] | ||
---|---|---|---|
Pierwsza runda | |||
Ostatnia runda | |||
Liderzy | |||
Kierowcy | |||
Konstruktorzy | |||
Poprzedni sezon • Następny sezon | |||
|
W porównaniu z ubiegłym rokiem w tym sezonie zaszły następujące zmiany: całkowita długość odcinków specjalnych w jednym rajdzie została zmniejszona się z maksimum 500 km do maksimum 350 km; w celu ograniczenia kosztów zmniejszono liczbę dni testowych w roku dla producentów WRC z 55 do 42 dni; kierowcy z priorytetu 1 w WRC od 2019 roku mogą wybrać stały numer startowy na sezon - poza numerem pierwszym, należnym mistrzowi świata. Likwidacji uległy mistrzostwa w kategorii WRC 3, w zamian wprowadzono mistrzostwa w kategorii WRC 2 Pro Championship (skrót WRC2 Pro) - dla zespołów fabrycznych, w kategorii WRC 2 rywalizowały wyłącznie załogi prywatne[2].
W nowo utworzonej kategorii WRC2 Pro zespoły mogły wystawić po dwóch zawodników, jeden z nich musiał zaliczyć co najmniej siedem rund mistrzostw, w tym jedną poza kontynentem europejskim. Do klasyfikacji generalnej zaliczane było osiem najlepszych rund, wyżej sklasyfikowana załoga danego zespołu punktowała w mistrzostwach producentów WRC 2 Pro[3].
W kategorii Junior WRC zawodnicy rywalizowali w pięciu rundach, będą to następujące eliminacje - Rajd Szwecji, Rajd Korsyki, Rajd Sardynii, Rajd Finlandii i Rajd Walii. Do dyspozycji kierowców były, tak jak w roku ubiegłym samochody Ford Fiesta R2T przygotowywane przez polski oddział firmy M-Sport[4]. Nagrodą dla zwycięzcy klasyfikacji Junior WRC był samochód Ford Fiesta R5, oraz zapewnienie opon na kolejny sezon w WRC2[5].
Po rozegraniu trzynastu rund i odwołaniu Rajdu Australii z powodów panujących tam w tym czasie pożarów[6] mistrzem świata kierowców na sezon 2019 został Estończyk Ott Tänak, który wygrał sześć rund, dwa razy przyjeżdżał na drugim miejscu i raz był trzeci. Drugiem miejsce zajął Belg Thierry Neuville, zwycięzca trzech rajdów i trzecie ubiegłoroczny mistrz Francuz Sébastien Ogier. W rywalizacji zespołowej pierwsze miejsce zdobył zespół Hyundaia, drugie Toyoty, a trzecie Citroëna.
W kategorii WRC2 drugie miejsce zajął Polak Kajetan Kajetanowicz korzystając w tym sezonie z dwóch aut Volkswagena Polo GTI R5 i Škody Fabi R5. Jest to drugi najlepszy wynik Polaków w historii startów, po mistrzostwie Roberta Kubicy w WRC2 w sezonie 2013. Kajetanowicz w sezonie wygrał jeden rajd, raz przyjechał na drugim miejscu i trzy razy na trzecim[7].