Reijo Ståhlberg
fiński lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Reijo Ståhlberg (ur. 21 września 1952 w Tammisaari) – fiński lekkoatleta, który specjalizował się w pchnięciu kulą.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
194 cm | |||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||
Klub |
Esbo Idrottsförening | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
W 1974 r. uplasował się na jedenastej pozycji podczas mistrzostw Starego Kontynentu. Dwa lata później był dwunasty na igrzyskach olimpijskich, a w 1977 r. zajął czwarte miejsce w halowych mistrzostwach Europy. W sezonie 1978 wywalczył pierwsze w karierze halowe mistrzostwo Europy[1] oraz był czwarty w europejskim czempionacie na stadionie w Pradze. Rok później ponownie zdobył złoto halowych mistrzostw[1] oraz uplasował się na drugim miejscu uniwersjady[2]. Tuż za podium, na czwartej pozycji, zakończył udział w igrzyskach olimpijskich w Moskwie (1980). Trzecie halowe mistrzostwo Europy zdobył w 1981 roku[1]. Medalista mistrzostw kraju[3][4], czterokrotny rekordzista Finlandii na stadionie[5] i wielokrotny halowy rekordzista kraju[6] oraz uczestnik pucharu Europy[7].
Rekordy życiowe: stadion – 21,69 m (5 maja 1979, Fresno); hala – 20,54 m (11 lutego 1979, Otaniemi). Wynik kulomiota z Fresno jest nadal aktualnym rekordem Finlandii[8].