René Breitbarth
niemiecki bokser / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
René Breitbarth (ur. 24 marca 1966 w Mühlhausen w Turyngii[1]) – wschodnioniemiecki bokser, wicemistrz świata z 1986 i mistrz Europy z 1985.
René Breitbarth w Halle 5 marca 1983 | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1966 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
163 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
|
Zwyciężył w kategorii papierowej (do 48 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1984 w Tampere[2]. Powtórzył ten sukces w wieku 19 lat na seniorskich mistrzostwach Europy w 1985 w Budapeszcie, zwyciężając w finale obrońcę tytułu Iwajło Marinowa z Bułgarii[3].
W następnym roku przeszedł do kategorii koguciej (do 54 kg). Zdobył w niej srebrny medal na mistrzostwach świata w 1986 w Reno, po porażce w finale z Moon Sung-kilem z Korei Południowej[4].
Na mistrzostwach Europy w 1987 w Turynie wywalczył brązowy medal w wadze koguciej, po przegranej w półfinale z Aleksandyrem Christowem z Bułgarii[5]. Wystąpił w tej kategorii na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu, ale po wygraniu dwóch walk przegrał trzecią z Jorge Julio Rochą z Kolumbii i odpadł z turnieju[1].
Breitbarth był mistrzem NRD w wadze papierowej w 1984 oraz w wadze koguciej w 1986 i 1987[6]. Po zjednoczeniu Niemiec był wicemistrzem w wadze piórkowej (do 57 kg) w 1990 (przegrał z Dariuszem Kosedowskim)[7].
Po zakończeniu kariery pracował jako trener bokserski.