Republika Litewska (1918–1940)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Republika Litewska (lit. Lietuvos Respublika) – okres państwowości państwa litewskiego, mający miejsce w latach 1918–1940. Początkiem odrodzenia państwowości było ogłoszenie niepodległości i przekształcenie Królestwa Litwy w republikę (2 listopada 1918), końcem zaś rozpoczęcie okupacji (15 czerwca 1940) przez Armię Czerwoną i aneksja przez ZSRR (3 sierpnia 1940).
1918–1940 | |||||
| |||||
Hymn: Tautiška giesmė (lit Pieśń Narodowa) | |||||
Konstytucja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Język urzędowy | |||||
Stolica | |||||
Ustrój polityczny |
demokracja; od 1926 rządy autorytarne | ||||
Głowa państwa |
prezydent (ostatni) Justas Paleckis | ||||
Powierzchnia • całkowita |
| ||||
Liczba ludności (1937) • całkowita • gęstość zaludnienia • narody i grupy etniczne |
|||||
PKB (1938) • całkowite • na osobę |
| ||||
Waluta | |||||
Zniesienie monarchii |
2 listopada 1918 | ||||
Włączenie do ZSRR |
3 sierpnia 1940 | ||||
Religia dominująca | |||||
Mapa Litwy w latach 1923–1939 oraz jej roszczenia względem Polski na podstawie granicy litewsko-sowieckiej ustalonej w traktacie z 12 lipca 1920 |
W Polsce państwo to określane było często jako Litwa kowieńska, które pochodziło od jej ówczesnej stolicy – Kowna. Jednocześnie Wilno pozostawało stolicą Litwy de iure – zgodnie z zapisem w litewskiej konstytucji[2].