Rewolucja portugalska (1910)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rewolucja portugalska w 1910 roku, inaczej rewolucja 5 października 1910 roku w Portugalii (port. Revolução de 5 de Outubro de 1910) – zbrojny przewrót, który doprowadził do obalenia portugalskiej monarchii i wprowadzenia władz republikańskich. Wywołana i kierowana przez Portugalską Partię Republikańską i masonerię. Bezpośrednie walki, trwające od 3 do 5 października 1910 roku, objęły wyłącznie Lizbonę i okręty floty. W efekcie zlikwidowano Królestwo Portugalii i powołano do życia Republikę Portugalską. Według oficjalnych danych w rewolucji zginęło 65 osób, zaś 728 odniosło rany[1].
Alegoryczne przedstawienie rewolucji portugalskiej i najważniejszych jej wydarzeń | |||
Czas |
3–5 października 1910 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
zwycięstwo republikanów, | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
brak współrzędnych | |||
|
Królestwo Portugalii, po ogłoszeniu w 1822 roku przez Brazylię niepodległości, jawiło się jako słabe i biedne. Stopniowo uzależniało się od sojuszu z Wielką Brytanią oraz od pożyczek zagranicznych. Brytyjskie ultimatum z 1890 roku, w wyniku którego Portugalia straciła znaczną część swych afrykańskich kolonii, przekreśliło podstawy dotychczasowej polityki. Zbiegło się to w czasie z kryzysem gospodarczym i pogorszyło nastroje społeczne. Działania kolejnych rządów, nieumiejętne posunięcia króla Karola I, a przede wszystkim koncesje na rzecz Kościoła katolickiego, doprowadziły do stopniowej utraty popularności panującego. W efekcie tego 1 lutego 1908 roku w Lizbonie doszło do zamachu, w którym zginął król i jego najstarszy syn. Nowy król Manuel II był jeszcze mniej konsekwentny w działaniach od swojego ojca. Kraj wstrząsany był strajkami i skandalami, a prace parlamentu regularnie blokowała opozycja. Wprowadzenie republiki wydawało się w tej sytuacji logicznym remedium na większość problemów.