Robert Guerrero
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Pełne imię i nazwisko |
Robert Joseph Guerrero |
|---|---|
| Pseudonim |
The Ghost |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
173 cm |
| Styl walki |
leworęczny |
| Kategoria wagowa |
półśrednia |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
43 |
| Zwycięstwa |
34 |
| Przez nokauty |
19 |
| Porażki |
6 |
| Remisy |
1 |
| Nieodbyte |
2 |
| |
Robert Joseph Guerrero (ur. 27 marca 1983 w Gilroy) – amerykański bokser, były mistrz świata IBF w wadze piórkowej i super piórkowej.
Rozpoczął swoją karierę w 2001 roku. W czerwcu 2004 roku wygrał z byłym mistrzem świata WBA w kategorii junior piórkowej, Enrique Sanchezem[1]. W grudniu 2005 roku doznał swojej pierwszej porażki, z Gamalielem Diazem[2]. Pół roku później zrewanżował się Meksykaninowi, nokautując go w szóstej rundzie[3].
We wrześniu 2006 roku zdobył mistrzostwo świata organizacji IBF, pokonując Erica Aikena[4]. Jednak już podczas pierwszej obrony swojego tytułu musiał uznać wyższość Orlando Salido. Meksykaninowi odebrano jednak świeżo wywalczony tytuł za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących, a walkę uznano za nieodbytą[5].
W związku z tym 23 lutego 2007 roku zmierzył się z Spendem Abazi w walce o wakujący tytuł mistrza świata IBF. Po technicznym nokaucie w dziewiątej rundzie odzyskał utracony trzy miesiące wcześniej pas mistrzowski[6]. 3 listopada 2007 wygrał z Martinem Honorio przez techniczny nokaut już w 56 sekundzie pierwszego starcia[7].
29 lutego 2008 roku znokautował w ósmej rundzie Amerykanina Jasona Litzau[8]. W czerwcu zrzekł się tytułu mistrza świata IBF w kategorii piórkowej i przeniósł się do wyższej kategorii wagowej[9].
W styczniu 2009 roku pokonał już w pierwszej rundzie Edela Ruiza[10]. 7 marca 2009 roku zmierzył się z Daudem Cino Yordanem. Pojedynek trwał zaledwie dwie rundy po tym, jak Guerrero doznał dużego rozcięcia skóry nad prawym okiem po przypadkowym zderzeniu głowami i nie mógł kontynuować walki. Pojedynek uznano za nieodbyty[11]. Trzy miesiące później zmierzył się z Efrenem Hinojosą. Guerrero w siódmej rundzie ponownie doznał głębokiego rozcięcia skóry, tym razem nad lewym okiem, jednak tym razem nie doszło z tego powodu do przerwania walki. Pojedynek zakończył się zwycięstwem Amerykanina po tym, jak Hinojosa nie był w stanie wyjść do walki po przerwie między ósmą i dziewiątą rundą z powodu kontuzji łokcia[12].
22 sierpnia 2009 roku wywalczył tytuł mistrza świata organizacji IBF w kategorii junior lekkiej, pokonując na punkty Malcolma Klassena[13].
24 listopada 2012 roku zmierzył się z Andre Berto. Nieoczekiwanie faworyzowany Berto już w pierwszej rundzie był liczony, lądował na deskach także w drugiej rundzie. Guerrero walczył w półdystansie, co niezbyt pasowało Berto. Po dwunastu rundach sędziowie jednogłośnie wskazali na Guerrero. Berto po walce miał całkowicie zapuchnięte prawe i lewo oko[14]. 5 maja 2013 Robert Guerrero dostał szansę walki o tytuł WBC wagi półśredniej z najlepszym pięściarzem bez podziału na kategorie wagowe Floydem Mayweatherem. Guerrero przegrał jednogłośnie na punkty u trzech sędziów stosunkiem głosów 117:111[15].
7 marca 2015 na gali w MGM Grand w Las Vegas przegrał na punty na dystansie dwunastu rund 107:120, 109:118 i 108:118 z rodakiem mistrzem świata organizacji WBA Keithem Thurmanem (25-0, 21 KO)[16].
6 czerwca 2015 w Kalifornii wygrał jednogłośnie na punkty 97:92, 95:94 i 94:95 z rodakiem Aronem Martinezem (19-4-1, 4 KO)[17].
15 lipca 2017 roku na gali w Nowym Jorku w walce wieczoru został w 3. rundzie znokautowany przez Omara Figueroa'ę Jr.
18 lipca 2017 Robert Guerrero zakończył karierę bokserską. Jednak 1 grudnia 2018 wrocil w ring.
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
