Rodzina Bachów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rodzina Bachów przez prawie dwieście lat miała istotny wkład w kształtowanie historii muzyki. Pochodziło z niej ponad 50 znanych muzyków i kilku ważnych kompozytorów, z których największe uznanie zdobył Johann Sebastian Bach (1685–1750). Był on też pierwszym członkiem rodziny, który interesował się dziejami rodu i naszkicował jego drzewo genealogiczne, uzupełnione później przez jego syna, Carla Philippa Emanuela.
Ród Bachów, mimo że pojawiło się w nim wielu znakomitych przedstawicieli, znany był przede wszystkim lokalnie. Liczebność członków rodu i ich sława spowodowała, że w Erfurcie wszyscy muzycy znani byli jako „Bachowie”, niezależnie od związków (lub ich braku) z rodziną o tym nazwisku. Bachowie nie opuścili Turyngii aż do czasu, gdy synowie Jana Sebastiana udali się do innych ośrodków europejskich i tam zyskali sławę. Ich ojciec zyskał wówczas miano „ojca wielkich Bachów”, a jego twórczość pozostawała znana tylko koneserom.