Rough Riders
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rough Riders – potoczna nazwa 1 Regimentu Kawalerii Ochotniczej, jednej z trzech takich jednostek utworzonych w Stanach Zjednoczonych w roku 1898 w związku z wybuchem wojny amerykańsko-hiszpańskiej, ale jedynej, jaka została użyta w akcji.
Armia amerykańska, po zakończeniu wojny secesyjnej ponad trzydzieści lat wcześniej, była bardzo słaba i nieliczna. W tej sytuacji prezydent William McKinley zalecił powołanie pod broń 1250 ochotników, którzy chcieliby wziąć udział w działaniach zbrojnych[1] . Nazywano ich również Wood's Weary Walkers (od nazwiska pierwszego dowódcy, pułkownika Leonarda Wooda), gdyż chociaż byli oddziałem kawalerii, walczyli na piechotę. Gdy płk Wood został dowódcą 1 Brygady Kawalerii, a jego miejsce zajął Theodore Roosevelt, stali się Surowymi Jeźdźcami Roosevelta. W roku 1898 określenie „Rough Riders”, pochodzące od nazwy znanego wówczas spektaklu Williama Cody’ego Buffalo Bill's Wild West and Congress of Rough Riders of the World, było bardzo popularne.