Rozrząd tłokowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rozrząd tłokowy w postaci klasycznej to forma układu rozrządu silnika dwusuwowego w którym tłok podczas swego ruchu zasłania i odsłania okna na obwodzie cylindra i którymi jest dokonywane:
- napełnienie skrzyni korbowej mieszanką
- przepłukanie cylindra
- wydech spalin.
Rozrząd tłokowy w tej postaci charakteryzuje się symetrią rozrządu, tzn. zamknięcie okna i jego otwarcie odbywa się w tym samym przedziale kąta – odpowiednio identycznego przed i za GMP. Jest to jego poważna wada. Z uwagi na wykorzystywanie skrzyni korbowej do przepływu ładunku – ta forma rozrządu może być zastosowana jedynie w iskrowych silnikach dwusuwowych ze smarowaniem mieszankowym. Częściowe usunięcie wad rozrządu tłokowego można uzyskać poprzez zastosowanie przepustnicy obrotowej.
Rozrząd tłokowy może być też zrealizowany w dwusuwowym silniku wysokoprężnym, jednak konieczne staje się zastosowanie dmuchawy (lub turbodmuchawy, która podając sprężone powietrze płucze cylinder ze spalin. Obecnie konstruwane silniki wysokoprężne pracujące w układzie dwusuwowym to niemal wyłącznie silniki o mieszanym rozrządzie tłokowo-zaworowym (zawory wydechowe) – np. polski silnik D55, czy Silnik wysokoprężny Wärtsilä/Sulzer 14RT-flex96C.