Rumuńska Partia Komunistyczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rumuńska Partia Komunistyczna (rum. Partidul Comunist Român) – komunistyczna partia istniejąca w latach 1921–1989, sprawująca władzę w Rumunii w okresie 1948–1989, w latach 1948–1965 nosząca nazwę Rumuńskiej Partii Robotniczej (Partidul Muncitoresc Român).
Państwo | |
---|---|
Lider |
pierwszy: |
Data założenia | |
Data rozwiązania | |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Młodzieżówka |
Uniunea Tineretului Comunist |
Barwy |
Partia powstała w 1921 roku i składała się z rewolucyjnego i probolszewickiego skrzydła Rumuńskiej Partii Socjalistycznej które zasiliło Międzynarodówkę Komunistyczną. Od początku istnienia została poddana represjom ze strony rządu, a w latach 30. większość jej czołowych działaczy zostało uwięzionych, wielu udało się na emigrację do ZSRR, gdzie padli ofiarą stalinowskiej czystki. Partia komunistyczna odrodziła się po 1944 roku gdy wzięła udział w zorganizowanym przez monarchę zamachu stanu który obalił pronazistowski reżim. Dzięki poparciu ZSRR i lokalnych sojuszników partia komunistyczna w 1948 roku przejęła pełnię władzy. Od lat 40. i do 50. trwały walki wewnątrzpartyjne w których odsunięto od władzy działaczy proradzieckich a władzę objęła frakcja narodowa.
W latach 60. władzę w partii objął Ceaușescu, który wzmocnił nacjonalistyczny kurs partii. Przeprowadził liberalizację systemu i gospodarki, którą zakończył w latach 70. przyjmując Tezy Lipcowe. Choć od lat 70. Rumunia była krajem częściowo niezależnym od ZSRR to jej przywództwo było jednym z najbardziej twardogłowych w bloku wschodnim. Partia rozpadła się po rewolucji w 1989 roku, a w wyniku jej rozpadu powstał szereg mniejszych partii o różnych profilach ideowych.