Rząd na uchodźstwie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rząd na uchodźstwie – grupa polityczna roszcząca sobie prawo do sprawowania władzy w danym państwie jako legalny rząd. Nie posiada żadnej realnej władzy, rezyduje poza granicami kraju, za zgodą państwa goszczącego. Rządy na uchodźstwie często dążą do powrotu do rodzimego państwa i przejęcia faktycznych i formalnych rządów. Współcześnie taką formacją jest m.in. Centralny Rząd Tybetański[1].
Rządy na uchodźstwie można podzielić na trzy kategorie:
- dążące do obalenia grupy sprawującej władzę w państwie, z którego się wywodzą,
- dążące do ustanowienia nowego, międzynarodowo uznanego państwa,
- dążące do odzyskania władzy utraconej wskutek działań wojennych[1].
W trakcie II wojny światowej niemiecka okupacja znacznej części Europy doprowadziła do ewakuacji rządów wielu państw. W Londynie działało osiem uznanych rządów na uchodźstwie: belgijski, czechosłowacki, jugosłowiański, grecki, holenderski, luksemburski, norweski i polski[2].