Sąd kapturowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sąd kapturowy, kaptur – nadzwyczajny sąd w dawnej Rzeczypospolitej. Sądy te były powoływane po ziemiach przez sejmiki kapturowe w czasie bezkrólewia, kiedy to zawieszały swą działalność wszystkie sądy zwykłe, wyrokujące w imieniu władcy. Były dwuinstancyjne – sąd konfederacji generalnej pełnił rolę sądu apelacyjnego. Sądziły kolegialnie i w przyspieszonym trybie przestępstwa przeciw bezpieczeństwu mienia lub osób, porządkowi publicznemu lub skierowane przeciwko Rzeczypospolitej. Po elekcji króla kończyły swą działalność, elekt musiał zaś zatwierdzić wydane przez nie wyroki.
Potoczne jest także użycie terminu „sąd kapturowy” jako synonimu sądu działającego w tajemnicy i sądzącego oskarżonych bez prawa do obrony[1]. Nie ma ono nic wspólnego z historycznymi sądami czasu bezkrólewia, które nie działały potajemnie.