SS Edmund Fitzgerald
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
SS Edmund Fitzgerald – amerykański jeziorowiec, zwodowany 7 czerwca 1956 roku, który zatonął w niejasnych okolicznościach w listopadzie 1975 roku. W okresie swojej służby był największym statkiem kiedykolwiek pływającym po Jeziorze Górnym[1]. Transportował głównie rudę żelaza z kopalń leżących w pobliżu Duluth w Minnesocie do portów w Detroit i Toledo. Przez czas swojej 17-letniej służby wielokrotnie ustanawiał rekordy czasu rejsu na danej trasie, często pobijając swoje własne, osiągnięte wcześniej rekordy. Właścicielem statku było Oglebay Norton Company[2].
Edmund Fitzgerald (1971) | |
Bandera | |
---|---|
Port macierzysty | |
Operator |
Columbia Transportation Division, Oglebay Norton Company of Cleveland, Ohio |
Dane podstawowe | |
Typ |
jeziorowiec |
Materiał |
stal |
Historia | |
Stocznia |
Great Lakes Engineering Works |
Data wodowania |
7 sierpnia 1956 |
Data zatonięcia |
10 listopada 1975 |
Dane techniczne | |
Nośność (DWT) |
26000 |
Liczebność załogi |
29 |
Długość całkowita (L) |
222 m |
Szerokość (B) |
23 m |
Pojemność |
brutto 13 632, netto 8713 RT |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
turbina parowa |
Moc silnika |
5600 kW |
Liczba śrub napędowych |
1 |
Prędkość maks. |
14 w. |
Zatonął 10 listopada 1975 roku podczas sztormu, w czasie rejsu z portu w Superior w Wisconsin do fabryki w okolicy miasta Detroit. Podczas ostatniego rejsu towarzyszył mu inny jeziorowiec, SS „Arthur M. Anderson”. Oba statki zostały zaskoczone przez nagły sztorm (z falami przekraczającymi 11 metrów), wskutek czego SS „Edmund Fitzgerald” zatonął w odległości około 15 mil morskich (27 kilometrów) od Whitefish Bay – zatoki w okolicy miasta Sault Ste. Marie. Wrak spoczywa na głębokości 160 metrów pod powierzchnią. Część dziobowa i rufa leżą w pewnej odległości od siebie (statek przełamał się na pół, gdy tonął), ponadto rufa spoczywa na dnie stępką do góry. Jeziorowiec zatonął wraz z całą załogą liczącą 29 osób, jednak mimo akcji poszukiwawczej dopiero w 1994 grupa nurków odkryła ciało członka załogi statku[3].
Katastrofa SS „Edmund Fitzgerald” jest jedną z najlepiej znanych i opisanych w historii Wielkich Jezior. Wyciągnięte z niej wnioski przyczyniły się do bardziej szczegółowych kontroli statków poruszających się po jeziorach, a tym samym wzrostu poziomu bezpieczeństw ich załóg.