Sahle Syllasje
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sahle Syllasje (inny zapis Sahle Selassie) (gyyz; ሣህለ ሥላሴ, co znaczy Łaska Trójcy Świętej) (ur. 1795, zm. 22 października 1847) – władca Szeua w latach 1813-1847. Najpierw nosił tytuł meridazmacza, a następnie negusa. Był jednym z najważniejszych możnowładców w Etiopii w czasach rozbicia dzielnicowego, zwanego Zemene mesafynt i jednym z najpotężniejszym królów prowincji Szeua. Był także dziadkiem późniejszego cesarza – Menelika II. Z dynastii wywodzącej się z Szeua pochodził między innymi przedostatni cesarz etiopski – Haile Selassie I, którego Sahle był pradziadkiem.