Samuel Aleksander Komorowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Samuel Aleksander Komorowski herbu Dołęga Odmienna (zm. 20 października 1659 roku) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1642 roku[1], chorąży wiłkomierski w latach 1650-1652, podstoli wiłkomierski w latach 1643-1650, oboźny litewski w 1654 roku, podczaszy wiłkomierski w latach 1635-1643, regimentarz wojsk litewskich, starosta wiłkomierski w latach 1652-1659, dworzanin jego Królewskiej Mości[2], rotmistrz husarski, kalwinista.
Dołęga Odmienna | |
Rodzina |
Komorowscy herbu Dołęga Odmienna |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 października 1659 |
Ojciec |
Jerzy Komorowski |
Matka |
Marianna Sapieha |
Poseł na sejm 1639 roku, sejm 1645 roku, sejm 1646 roku[3]. Poseł na sejmy ekstraordynaryjne 1642 i 1647 roku[4]. Poseł na sejm zwyczajny 1652 roku, sejm nadzwyczajny 1652 roku, sejm 1658 roku[5].
Brał udział w wojnie „smoleńskiej” z Moskwą, wojnie „ukraińskiej” z Moskwą, w walkach z Kozakami i ze Szwedami. Na sejmie nadzwyczajnym 1652 roku wyznaczony z Koła Poselskiego komisarzem do zapłaty wojsku Wielkiego Księstwa Litewskiego[6]. W czasie Potopu szwedzkiego 18 maja 1658 roku stoczył pod Szkudami nierozstrzygniętą bitwę z armią feldmarszałka Roberta Douglasa, który został zmuszony do rezygnacji z ataku na Żmudź. 19 września 1659 roku zdobył wraz z Aleksandrem Hilarym Połubińskim twierdzę Goldynga (Kuldīga) w Kurlandii. Z okazji tego sukcesu książę Bogusław Radziwiłł wydał na zamku w Grobinie ucztę, po której Samuel Komorowski zginął tragicznie uduszony przypadkowo szalem, który wkręcił się w koło kolasy.
Po śmierci Komorowskiego naczelne dowództwo nad armia litewską w Inflantach objął oboźny litewski Michał Kazimierz Pac.