Sancha z Leónu
królowa Leónu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sancha z Leónu (w hiszpańskich źródłach często jako Sancha Alfónsez, ur. ok. 1018[1], zm. 8 listopada 1067[1] w Leónie) – hrabina Kastylii, królowa Leónu[2]. Córka króla Leónu Alfonsa V i jego pierwszej żony Elviry Menéndez, żona Ferdynanda I.
Obraz z XIX wieku Pani Sancha, królowa Leónu, mal. Joaquín Gutiérrez de la Vega, Prado | |||
hrabina Kastylii | |||
Okres |
od 1032 | ||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
królowa Leónu | |||
Okres |
od 1038 | ||
Jako żona | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia |
Perez | ||
Data urodzenia |
ok. 1018 | ||
Data i miejsce śmierci | |||
Miejsce spoczynku |
Bazylika św. Izydora w León | ||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż |
Ferdynand I Wielki | ||
Dzieci | |||
|
Ze względów politycznych zaaranżowano małżeństwo między Sanchą a hrabią Kastylii Garcíą II Sánchezem[3]. Jednak przed ślubem García został zamordowany, prawdopodobnie 13 maja 1029 roku[1][3]. W 1032 roku Sancha poślubiła siostrzeńca, a zarazem następcę Garcii, Ferdynanda I, który w 1038 roku został królem Leónu[2].
We wrześniu 1037 roku wojska Ferdynanda I w bitwie pod Tamarón pokonały wojska króla Leónu, którym był Bermudo III, szwagier Ferdynanda. Bermudo poległ w bitwie i z chwilą jego śmierci na polu bitwy dziedziczką królestwa Leónu stała się Sancha.
Po śmierci Ferdynanda w 1065 roku Sancha zamieszkała w klasztorze, którego ksieni była przed ślubem[2]. Zmarła 8 listopada 1067 w Leónie i została pochowana w królewskim panteonie bazyliki św. Izydora w León.