Sancho II (król Portugalii)
król Portugalii / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sancho II (ur. 8 września 1207, zm. 4 stycznia 1248) – był czwartym królem Portugalii od 1223 do 1248.
Król Portugalii | |||
Okres |
od 25 marca 1223 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
|
Sancho był najstarszym synem króla Portugalii, Alfonsa II i jego żony, infantki Urraki Kastylijskiej. Jako monarcha, Sancho, zajęty rekonkwistą (w 1238 rozszeszył obszar Portugalii do Zatoki Kadyksu[1]), zaniedbał sprawy wewnętrzne kraju. Dodatkowo, narastał kryzys w stosunkach z Kościołem.
Sancho zignorował zagrożenie, co doprowadziło do spisku szlachty, kupców i kleru. Papież ogłosił króla heretykiem i zezwolił jego poddanym wybrać nowego króla. Nowym królem został jego brat, Alfons. Sancho został wygnany i niespełna rok później umarł na wygnaniu w Toledo.
Sancho około 1245 poślubił kastylijską damę – Mécię Lopes de Haro, wdowę po Alvaro Peres de Castro (córkę Lope Díaza II z Haro, i Urraki Alfonsy z Leónu – nieślubnej córki króla Alfonsa IX z Leonu). Para nie miała jednak upragnionych synów.