Sanktuarium św. Marii Magdaleny w Biłgoraju
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sanktuarium Świętej Marii Magdaleny w Biłgoraju to dawny franciszkański zespół klasztorny. W skład tego zespołu wchodzi kościół pw. św. Marii Magdaleny, nieczynny klasztor, kaplica pw. św. Marii Magdaleny oraz dzwonnica. Znajduje się na terenie Puszczy Solskiej - dawnej wsi, obecnej dzielnicy Biłgoraja.
A/287 z dnia 31.03.1967 r. i 25.10.1984 r.[1] | |||||||
sanktuarium | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia | |||||||
Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
50°31′23,5″N 22°42′43,1″E |
Sanktuarium jest celem licznych pielgrzymek. Miały tu miejsce liczne objawienia Marii Magdaleny oraz cuda dokonane przez tę świętą. Istnieje wiele legend opowiadających o różnych cudownych wydarzeniach związanych z tym miejscem.
Nazwa wsi Puszcza Solska, w której znajdowało się sanktuarium pochodzi od nazwy pobliskiej wsi Sól oraz nazwy Eremus Salensis (łac. Puszcza, Pustelnia) nadanej przez franciszkanów miejscu swojego życia. Od określenia tego pochodzi nazwa pobliskiego wielkiego kompleksu leśnego - Puszczy Solskiej.