Saul (król Izraela)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Saul (hebr. שָׁאוּל Šāʾūl, gr. Σαούλ) – postać biblijna, syn Kisza z plemienia Beniamina (ok. XI wieku p.n.e.), według Biblii pierwszy król Izraela. Swoje panowanie rozpoczął być może w 1042 p.n.e. Zginął w 1010 p.n.e. w walce z Filistynami na wzgórzach Gilboa. Poprzednik Dawida. Powołany przez proroka Samuela na wodza; dokonał zjednoczenia plemion izraelskich. Twórca scentralizowanej monarchii na terenie Palestyny.
Szybkie fakty Okres, Następca ...
Król Izraela | |||
Okres |
od 1042 p.n.e.[1] | ||
---|---|---|---|
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Data śmierci |
1010 r. p.n.e. | ||
Przyczyna śmierci |
Samobójstwo | ||
Ojciec | |||
Żona | |||
Dzieci |
Jonatan, Abinadab, Melkiszua, Iszbaal, Armoni, Meribbaal, Merab, Mikal | ||
|
Zamknij