Savka Dabčević-Kučar
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1923 Korčula | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 sierpnia 2009 Zagrzeb | |
| Premier Socjalistycznej Republiki Chorwacji | ||
| Okres | od 1967 do 1969 | |
| Przynależność polityczna | SKH | |
| Poprzednik | Mika Špiljak | |
| Następca | Dragutin Haramija | |
| Sekretarz Związku Komunistów Chorwacji | ||
| Okres | od 1969 do 1971 | |
| Przynależność polityczna | SKH | |
| Poprzednik | Vladimir Bakarić | |
| Następca | Milka Planinc | |
Savka Dabčević-Kučar (ur. 6 grudnia 1923 w Korčuli, zm. 6 sierpnia 2009 w Zagrzebiu[1]) – chorwacka i jugosłowiańska polityk, ekonomistka i nauczyciel akademicki, działaczka komunistyczna, w latach 1967–1969 premier Socjalistycznej Republiki Chorwacji, następnie sekretarz Związku Komunistów Chorwacji, obalona po upadku Chorwackiej Wiosny.
Życiorys
W 1941 ukończyła szkołę średnią dla kobiet w Splicie. W 1943 wstąpiła w szeregi partyzantów i partii komunistycznej, w tym samym roku emigrowała, powracając do kraju w 1945. Podjęła studia ekonomiczne w Zagrzebiu, następnie kształciła się w Leningradzie. W 1949 została absolwentką wydziału ekonomicznego Uniwersytetu w Zagrzebiu, po czym podjęła pracę na tej uczelni. Uzyskała magisterium i doktorat z ekonomii marksistowskiej, a w 1960 tytuł naukowy profesora[1].
Jednocześnie działała politycznie, była posłanką do parlamentu Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, członkinią komitetów centralnych Związku Komunistów Jugosławii (SKJ) i Związku Komunistów Chorwacji (SKH), sekretarzem ds. ideologii (1964) i sekretarzem ds. gospodarczych (1966)[1].
W 1967 została przewodniczącym komitetu wykonawczego parlamentu Socjalistycznej Republiki Chorwacji, obejmując tym samym stanowisko będące odpowiednikiem urzędu premiera[1][2]. Stała się wówczas pierwszą kobietą pełniącą funkcję premiera w Europie[3] (choć tytuł pierwszej kobiety kierującej rządem suwerennego państwa europejskiego przypadł Brytyjce Margaret Thatcher w 1979). Swoje stanowisko chorwacka polityk piastowała do 1969. Wówczas stanęła na czele komitetu centralnego Związku Komunistów Chorwacji, wchodząc jednocześnie w skład prezydium Związku Komunistów Jugosławii[1].
Prowadziła politykę na rzecz wzmacniania autonomii Chorwacji w ramach Jugosławii. Propagowała to poprzez organizowanie masowych wieców, które w 1971 dały początek ruchowi politycznemu Chorwacka Wiosna[1][2]. Ruch ten, publicznie skrytykowany przez Josipa Broza Tito, upadł ostatecznie na początku grudnia 1971. W tym samym miesiącu Savka Dabčević-Kučar utraciła kierownictwo w SKH. W 1972 została wykluczona z szeregów partii komunistycznej[1] i zmuszono do wycofania się z działalności publicznej[2]. Zwolniono ją również z pracy na uczelni. Została zatrudniona w administracji finansowej, zaś w 1975 przeszła na emeryturę[1].
Powróciła do działalności politycznej w 1990 w okresie przemian ustrojowych związanych z upadkiem komunizmu. Współtworzyła Koalicję Zgody Ludowej, która poniosła porażkę w wyborach parlamentarnych. Była współzałożycielką i do 1994 przewodniczącą Chorwackiej Partii Ludowej. Brała udział w konferencjach międzynarodowych, agitując za uznaniem niepodległości Chorwacji. W wyborach w 1992 uzyskała mandat posłanki do Zgromadzenia Chorwackiego[1]. W tym samym roku bez powodzenia kandydowała na urząd prezydenta, zajmując w pierwszej turze głosowania 3. miejsce z wynikiem około 6% głosów[4]. Po zakończeniu kadencji parlamentu w 1995 wycofała się z bieżącej polityki[1].
Savka Dabčević-Kučar była mężatką, miała dwie córki[1].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
