Schronisko na Rzeżuchowej Polanie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Schronisko na Rzeżuchowej Polanie lub schronisko Tardika (słow. Chata pri Šalviovom prameni) – nieistniejące schronisko, stojące dawniej na Rzeżuchowej Polanie w słowackich Tatrach Bielskich.
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1200 m n.p.m. |
Data otwarcia |
1927 |
Data zamknięcia |
1958 |
Właściciel |
Július Tardík, KSTiN, ROH |
49°12′18,0″N 20°15′56,5″E |
Rzeżuchowa Polana znajduje się na wysokości 1200 m, na lewym brzegu Białej Wody Kieżmarskiej w Dolinie Kieżmarskiej. Wybija na niej źródło wody Zimna Studnia. W latach 1903-1904 Węgierskie Stowarzyszenie Karpackie wybudowało tutaj schron dla turystów[1]. Mógł z niego korzystać każdy turysta, ze schronu korzystali także myśliwi. W 1927 r. Július Tardík, który prowadził restaurację w Tatrzańskiej Szczyrbie, wybudował tutaj drewniane schronisko[1]. Miało 4 pokoje i wspólną jadalnię. Przez turystów zostało nazwane “Chatą Tardíka”. W 1945 r. schronisko zostało przejęte przez Klub Słowackich Turystów i Narciarzy (KSTiN), po 1950 zaś stało się własnością ROH (Revolučné odborové hnutie). Pod jego zarządem niszczało i w 1958 r. zostało rozebrane. Pozostały tylko fundamenty[2].
- Schron
- Tardíkova chata w roku 1934
- Tardíkova chata w roku 1949