Sebastiano Serlio
architekt włoski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sebastiano Serlio (ur. 6 września 1475 w Bolonii, zm. 1554 w Fontainebleau) – włoski architekt, malarz i teoretyk architektury epoki manieryzmu.
portret autorstwa Bartolomeo Passarotti | |||
Data i miejsce urodzenia |
6 września 1475 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1554 | ||
Narodowość | |||
Praca | |||
Styl | |||
Budynki | |||
|
W 1514 roku Serlio wyjechał do Rzymu, gdzie studiował architekturę pod kierunkiem Baldassare Peruzziego, jednego z inicjatorów manieryzmu w architekturze. W 1527 roku uciekł do Wenecji, gdzie pozostał do 1540 roku, kiedy król francji Franciszek I Walezjusz zatrudnił go jako konsultanta przy budowie pałacu w Fontainebleau. Jednakże tylko dwie realizacje można przypisać Serliowi: wejście do Fontainebleau i zamek Ancy-le-Franc, rozpoczęty w 1546.
Autor traktatu architektonicznego w siedmiu księgach i ósmej nieskończonej, który miał wielki wpływ na architekturę europejską, w tym szczególnie Francji i Polski. Traktat obejmował zagadnienia geometrii, perspektywy, ogólnych reguł architektonicznych, architektury antycznej oraz zabudowy mieszkaniowej, wojskowej i sakralnej. Serlio bardzo dokładnie opracował zagadnienie dotyczące kształtowania otworu w ścianie. Zasłynął głównie z projektów okien i portali, lecz również projektował wzory stropów, fryzów oraz ornamentykę.