Sekretarz wielki koronny
urzędnik centralny I Rzeczypospolitej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sekretarz wielki koronny (łac. secretarius maior Regni) – najwyższy urząd centralny niesenatorski w Koronie I Rzeczypospolitej. W hierarchii urzędników dworu monarchy ustępował tylko marszałkowi nadwornemu koronnemu.