Severin Freund
niemiecki skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Severin Freund?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Severin Freund (ur. 11 maja 1988 we Freyung[1]) – niemiecki skoczek narciarski. Zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2014/2015, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej sezonu 2015/2016, trzeci w 2013/2014. Indywidualny mistrz oraz wicemistrz świata z 2015, a także zdobywca dwóch złotych, srebrnego i dwóch brązowych medali mistrzostw świata w drużynie w latach 2011–2021. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2014 oraz mistrzostw świata juniorów z 2008. Indywidualny mistrz świata w lotach z Harrachova (2014), a także srebrny medalista drużynowy mistrzostw świata w lotach z 2012, 2016 i 2022. Jego rekord życiowy w długości lotu wynosi 245 metrów.
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
WSV DJK Rastbüchl | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
22 grudnia 2007 w Engelbergu (50. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
30 grudnia 2007 w Oberstdorfie (30. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
15 stycznia 2011 w Sapporo (1. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
15 stycznia 2011 w Sapporo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy |
245,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (15 lutego 2015) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Po sezonie 2021/2022 zakończył karierę[2].
Ta sekcja od 2022-08 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Lata 2002-2008
W sezonie 2002/2003 w szwedzkim Sollefteå zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów. W zawodach tych zajął 11. miejsce w drużynie i 30. indywidualnie[3]. 26 grudnia 2004 w Sankt Moritz zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując 49. pozycję. Pierwsze punkty zdobył 14 stycznia 2005 w Sapporo, zajmując 20. miejsce. Wystartował w Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2005 w Rovaniemi, zajmując 9. miejsce w drużynie i 26. indywidualnie[4]. Na kolejnych mistrzostwach, w Kranju, był 13. indywidualnie i 4. w drużynie[5].
13 grudnia 2007 w Rovaniemi po raz pierwszy w karierze zajął miejsce w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego – był 5. 22 grudnia w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 50. miejsce. 30 grudnia w Oberstdorfie zdobył pierwszy punkt dzięki zajęciu 30. miejsca, a 6 stycznia 2008 w Bischofshofen zajął najwyższą w sezonie, 20. pozycję[6]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2007/2008 uplasował się na 68. pozycji z 12 punktami[7]. W swoim ostatnim występie na mistrzostwach świata juniorów, w zawodach w Zakopanem, był 31. indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył złoty medal[5]. Obok Freunda w niemieckiej drużynie wystąpili Felix Schoft, Pascal Bodmer i Andreas Wank[8].
Lata 2008-2010
13 września 2008 Freund zwyciężył w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. Stawał też na podium w kolejnych zawodach tego cyklu w Oberstdorfie i Falun. Znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na rozpoczynające sezon 2008/2009 Pucharu Świata zawody w Ruce. Zajął w nich 26. miejsce. W kolejnych zawodach rzadko zdobywał punkty, zajmując głównie miejsca w czwartej i piątej dziesiątce. Po odpadnięciu w kwalifikacjach do konkursu w Garmisch-Partenkirchen Freund znalazł się poza kadrą na kolejne zawody. Powrócił w Zakopanem, gdzie w drugim konkursie zajął najlepsze w sezonie, 18. miejsce. Ostatni w sezonie występ w Pucharze Świata zanotował 14 lutego 2009 w Oberstdorfie, zajmując 36. miejsce. W marcu zwyciężył w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Pragelato[9].
Sezon 2009/2010 Freund rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. W Pucharze Świata po raz pierwszy pojawił się w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 47. miejsce. 17 stycznia 2010 w Sapporo zdobył pierwsze w sezonie punkty, zajmując 12. miejsce. W kolejnych konkursach zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce, ani razu nie uzyskując wyniku lepszego niż w Sapporo[10]. Nie znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na igrzyska w Vancouver[11]. W tym czasie startował w Pucharze Kontynentalnym, m.in. zwyciężając w konkursie w Brotterode[10].
Sezon 2010/2011
Uzyskał dobre wyniki w Letnim Grand Prix 2010. Sześciokrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce, najlepsze – czwarte – w Hakubie. Od początku sezonu 2010/2011 startował w Pucharze Świata. 19 grudnia w Engelbergu poprawił swój najlepszy wynik, zajmując miejsce w czołowej dziesiątce – był ósmy[12]. 15 stycznia 2011 Freund po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata, jednocześnie zwyciężając w konkursie w Sapporo. W najlepszej trójce znaleźli się oprócz niego Thomas Morgenstern i Adam Małysz[13]. Dzień później po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. miejsce. 21 stycznia był 3. w Zakopanem. 30 stycznia w Willingen odniósł drugie w karierze zwycięstwo. W ostatnim przed mistrzostwami świata konkursie, na skoczni im. Heiniego Klopfera zajął 3. miejsce. W konkursach indywidualnych skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo zajął 7. miejsce na skoczni normalnej i 12. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych na skoczni normalnej zdobył brązowy medal, a na skoczni dużej był czwarty. W marcu zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Lahti[12]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 7. miejscu z 769 punktami[7].
Sezon 2011/2012
W Letnim Grand Prix 2011 pięciokrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce. Dwukrotnie (w Wiśle i Hinzenbach) był czwarty. Sezon 2011/2012 Pucharu Świata rozpoczął od 6. miejsca w Ruce. 4 grudnia 2011 w Lillehammer był drugi, a tydzień później w Harrachowie – trzeci. We wszystkich konkursach 60. Turnieju Czterech Skoczni zajmował miejsca w czołowej trzydziestce, najwyższe – czwarte – w Oberstdorfie[14]. W klasyfikacji generalnej turnieju znalazł się na 7. miejscu[15]. 4 lutego 2012 po raz kolejny zajął miejsce na podium Pucharu Świata. Na próbie przed mistrzostwami świata w Val di Fiemme zajął 2. miejsce. Wystąpił w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich w Vikersund. W konkursie indywidualnym zajął 4. miejsce[16]. W zawodach drużynowych, w których obok Freunda w niemieckiej drużynie wystąpili: Andreas Wank, Richard Freitag i Maximilian Mechler, zdobył srebrny medal[17]. Podczas mistrzostw ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku, uzyskując 220,5 metra[18]. 3 marca stanął na podium zawodów Pucharu Świata w Lahti, zajmując drugie miejsce. Wynik ten powtórzył 8 dni później w Oslo[14]. 15 marca w Planicy poprawił swój rekord życiowy, skacząc na odległość 228,5 metra[19]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 8. miejscu z 857 punktami[7].
Sezon 2012/2013
W Letnim Grand Prix 2012 wystąpił tylko w dwóch ostatnich konkursach, w obu stając na podium. W Hinzenbach był 2., a w Klingenthal zwyciężył. Wygrał też w otwierających sezon zimowy zawodach w Lillehammer[20]. 1 grudnia 2012 w Ruce ponownie zwyciężył, zostając liderem klasyfikacji generalnej[21]. Tydzień później w Krasnej Polanie, na próbie przedolimpijskiej przed igrzyskami w Soczi, zajął 2. miejsce. 16 grudnia w Engelbergu zajął 6. miejsce[20]. Tego dnia stracił prowadzenie w Pucharze Świata na rzecz Gregora Schlierenzauera[22][23]. W konkurach 61. Turnieju Czterech Skoczni zajmował miejsca w czołówce. Był 3. w Oberstdorfie, 15. w Garmisch-Partenkirchen i 4. w Innsbrucku[20]. W Bischofshofen znalazł się poza trzydziestką: w bezpośrednim pojedynku został wyeliminowany przez Stefana Hulę[24].
Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnych konkursach skoków narciarskich zajął 4. miejsce na skoczni normalnej i 9. na dużej. W zawodach drużynowych zdobył dwa medale. W konkursie mieszanym reprezentacja Niemiec z Freundem w składzie wywalczyła brąz, a w drużynowych zawodach mężczyzn – srebro. 10 marca był trzeci w zawodach Pucharu Świata w Lahti. Dwa dni później wynik ten powtórzył w Kuopio. W pozostałych marcowych zawodach zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce[20]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata sezon zakończył na 4. miejscu z 923 punktami[7].
Indywidualnie
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | 31. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-125) |
Drużynowo
2014 Soczi/Krasnaja Polana | – | złoty medal[uwaga 2] |
Starty S. Freunda na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
31. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 99,5 m[uwaga 3] | 93,5 m | 217,7 pkt | 60,3 pkt | Kamil Stoch |
4. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 138,0 m | 129,5 m | 272,2 pkt | 6,5 pkt | Kamil Stoch |
1. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[uwaga 2] | 131,5 m | 131,0 m | 1041,1 pkt (265,1 pkt) | – |
Indywidualnie
2011 Oslo | – | 7. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-120) |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | 4. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120) |
2015 Falun | – | srebrny medal (K-90), złoty medal (K-120) |
2021 Oberstdorf | – | 22. miejsce (K-120) |
Drużynowo
2011 Oslo | – | brązowy medal (K-95)[uwaga 4], 4. miejsce (K-120)[uwaga 5] |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | brązowy medal (drużyna mieszana/K-95)[uwaga 6], srebrny medal (K-120)[uwaga 7] |
2015 Falun | – | złoty medal (drużyna mieszana/K-90)[uwaga 8], 5. miejsce (K-120)[uwaga 9] |
2021 Oberstdorf | – | złoty medal (K-120)[uwaga 10] |
Starty S. Freunda na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 26 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | indywid. | 95,5 m | 100,0 m | 239,2 pkt | 30,0 pkt | Thomas Morgenstern |
3. | 27 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | druż.[uwaga 4] | 105,0 m | 105,5 m[uwaga 3] | 968,2 pkt (240,9 pkt) | 57,3 pkt | Austria |
12. | 3 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | indywid. | 129,5 m | 126,0 m | 255,2 pkt | 20,3 pkt | Gregor Schlierenzauer |
4. | 5 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 5] | 128,0 m | – | 451,9 pkt (124,8 pkt) | 48,1 pkt | Austria |
4. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 99,0 m | 242,6 pkt | 10,0 pkt | Anders Bardal |
3. | 24 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż. miesz[uwaga 6] | 96,5 m | 99,5 m | 984,9 pkt (250,9 pkt) | 26,1 pkt | Japonia |
9. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 126,5 m | 129,5 m | 277,4 pkt | 18,4 pkt | Kamil Stoch |
2. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 7] | 122,0 m | 125,0 m | 1121,8 pkt (272,0 pkt) | 14,1 pkt | Austria |
2. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 95,5 m | 96,0 m | 252,3 pkt | 0,4 pkt | Rune Velta |
1. | 22 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | druż. mix.[uwaga 8] | 97,0 m | 96,0 m | 917,9 pkt (249,8 pkt) | – | |
1. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 134,0 m | 135,5 m | 268,7 pkt | – | |
5. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[uwaga 9] | 123,5 m | 143,0 m[uwaga 11] | 809,2 pkt (215,2 pkt) | 63,4 pkt | Norwegia |
22. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 122,5 m | 118,5 m | 218,2 pkt | 58,3 pkt | Stefan Kraft |
1. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[uwaga 10] | 127,5 m | 123,0 m | 1046,6 pkt (232,1 pkt) | – |
Indywidualnie
2012 Vikersund | – | 4. miejsce |
2014 Harrachov | – | złoty medal |
2016 Tauplitz | – | 6. miejsce |
2022 Vikersund | – | 12. miejsce |
Drużynowo
2012 Vikersund | – | srebrny medal[uwaga 12] |
2016 Tauplitz | – | srebrny medal[uwaga 13] |
2022 Vikersund | – | srebrny medal[uwaga 14] |
Starty S. Freunda na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 24-25 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | indywid. | 210,5 m | 208,5 m | –[uwaga 15] | –[uwaga 15] | 372,6 pkt | 36,1 pkt | Robert Kranjec |
2. | 26 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | druż.[uwaga 12] | 212,0 m | 213,5 m | 1625,2 pkt (412,7 pkt) | 23,2 pkt | Austria | ||
1. | 14-15 marca | 2014 | Harrachov | Čerťák | K-185 | HS-205 | indywid. | 203,5 m | 191,5 m | –[uwaga 15] | –[uwaga 15] | 391,0 pkt | – | |
6. | 15-16 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | indywid. | 209,5 m | 203,0 m | 223,5 m | –[uwaga 15] | 565,3 pkt | 74,8 pkt | Peter Prevc |
2. | 17 stycznia | 2016 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-225 | druż.[uwaga 13] | 219,0 m | 218,5 m | 1357,3 pkt (389,8 pkt) | 110,4 pkt | Norwegia | ||
12. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 206,5 m | 209,0 m | 213,0 m | 221,5 m | 743,5 pkt | 110,7 pkt | Marius Lindvik |
2. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[uwaga 14] | 211,5 m | 201,0 m | 1583,5 pkt (376,2 pkt) | 128,0 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
2003 Sollefteå | – | 30. miejsce |
2005 Rovaniemi | – | 26. miejsce |
2006 Kranj | – | 13. miejsce |
2008 Zakopane | – | 31. miejsce |
Drużynowo
2003 Sollefteå | – | 11. miejsce[uwaga 16] |
2005 Rovaniemi | – | 9. miejsce[uwaga 17] |
2006 Kranj | – | 4. miejsce[uwaga 18] |
2008 Zakopane | – | złoty medal[uwaga 19] |
Starty S. Freunda na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
11. | 6 lutego | 2003 | Sollefteå | Hallstabacken | K-107 | – | druż.[uwaga 16] | 102,0 m | 91,0 m | 712,4 pkt (176,6 pkt) | 232,8 pkt | Austria |
30. | 8 lutego | 2003 | Sollefteå | Hallstabacken | K-107 | – | indywid. | 95,0 m | 84,5 m | 153,8 pkt | 107,2 pkt | Thomas Morgenstern |
9. | 23 marca | 2005 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | druż.[uwaga 17] | 97,0 m | – | 373,5 pkt (129,0 pkt) | 608,5 pkt | Słowenia |
26. | 25 marca | 2005 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | indywid. | 86,5 m | 84,5 m | 204,0 pkt | 48,0 pkt | Joonas Ikonen |
13. | 2 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | indywid. | 102,5 m | 96,5 m | 226,7 pkt | 32,9 pkt | Gregor Schlierenzauer |
4. | 4 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | druż.[uwaga 18] | 95,0 m | 94,0 m | 838,3 pkt (206,2 pkt) | 92,3 pkt | Austria |
31. | 27 lutego | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | indywid. | 80,0 m | – | 102,0 pkt | 149,5 pkt | Andreas Wank |
1. | 29 lutego | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | druż.[uwaga 19] | 87,5 m | 86,5 m | 971,0 pkt (235,0 pkt) | – |