Siedem (symbol)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Siedem (łac. septem, gr. επτα, hebr. šeba, akad. šebe, ar. sab’a skt. saptá, nah. chicome)
7 | |
Symbol siódemki w różnych językach | |
Cyfra arabska | 7 |
Zapis rzymski | VII |
Cyfra grecka | Ζ |
język amharski | ፯ |
Język hinduski | ٧ |
język bengalski | ৭ |
Cyfry chińskie | 七,柒 |
Pismo dewanagari | ७ |
język hebrajski | ז (Zayin) |
Liczba khmerska | ៧ |
zapis liczby w Tajlandii | ๗ |
Cyfra siedem to liczba uważana za mistyczną, wyróżniającą się bogatą symboliką. W wielu mitologiach i religiach świata jest symbolem całości i dopełnienia. Symbolizuje związek czasu i przestrzeni. W Nowym Testamencie (Mt 18,21) oznacza pełnię i doskonałość. W religii judaistycznej kojarzyła się z siedmioma dniami tygodnia, siedmioma archaniołami. Przez siedem dni trwały wielkie święta i siedem tygodni upływało między Pesach a Świętem Tygodni. Starożytni filozofowie przypisywali jej własności opieki i władzy nad światem, kojarząc z siedmioma planetami. Pitagorejczycy uważali ją za najwyższą podstawową liczbę całkowitą. W wielu mitologiach stanowiła atrybut bogów, jej wartość była przedstawiana w architekturze, świętych pismach, przykazaniach i kosmologii.