Sobień (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sobień – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1959 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1959 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Sobień siedzibą GRN w Sobieniu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łęczyckim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 32/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Sobień, Chrośno, Prawęcice i Krasnodęby ze zniesionej gminy Chociszew w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 9 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1958 gromadę włączono do powiatu łódzkiego w tymże województwie[8].
Gromadę zniesiono 1 stycznia 1959, a jej obszar włączono do gromad Kuciny (wieś Prawęcice i wieś Krasnodęby Nowe) i Bełdów (wieś Sobień, wieś Chrośno, osadę Kobiałka, osadę Linda i wieś Krasnodęby Stare) w tymże powiecie[9].