Solar Maximum Mission
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Solar Maximum Mission (SMM) – satelita NASA umieszczony na niskiej orbicie okołoziemskiej 14 lutego 1980 roku, którego przeznaczeniem były obserwacje aktywności Słońca, a szczególnie rozbłysków słonecznych oraz pomiary promieniowania słonecznego.
Satelita SMM – wizja artysty | |||
Inne nazwy |
SMM, SolarMax, Solar Max | ||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR |
1980-014A | ||
Zaangażowani | |||
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Perygeum |
508 km | ||
Apogeum |
512 km | ||
Okres obiegu |
94,8 min | ||
Nachylenie |
28,5° | ||
Mimośród |
0,00029 | ||
Czas trwania | |||
Początek misji |
14 lutego 1980 15:57 UTC | ||
Koniec misji |
24 listopada 1989 | ||
Powrót do atmosfery |
2 grudnia 1989 | ||
Wymiary | |||
Wymiary |
wys. 4,0 m | ||
Masa całkowita |
2315 kg | ||
|
Satelita był wyniesiony 14 lutego 1980 roku przez rakietę Delta z 9 rakietami wspomagającymi na paliwo stałe.
Na satelicie zainstalowano spektrografy promieniowania rentgenowskiego i gamma, detektory promieniowania ultrafioletowego, koronograf/polarymetr, jak również moduł ACRIM (Active Cavity Radiometer Irradiance Monitor), którym mierzono zmiany stałej słonecznej.
Funkcjonował do 24 listopada 1989 roku, a 2 grudnia 1989 roku wszedł w atmosferę ziemską, spalając się w rejonie Oceanu Indyjskiego.