Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna
rodzaj dźwięku spółgłoskowego / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana symbolem: [f]. Głoska ta była obca językowi prasłowiańskiemu, a w języku polskim znalazła się dzięki zapożyczeniom z języków germańskich i łaciny. W najstarszych zapożyczeniach zastępowana przez [p] lub [b], np. niem. Farbe → pol. barwa[1].
Szybkie fakty Numer IPA, Jednostka znakowa ...
Numer IPA | 128 | |||
---|---|---|---|---|
f | ||||
Jednostka znakowa |
f | |||
Unikod |
U+0066 | |||
UTF-8 (hex) |
66 | |||
Inne systemy | ||||
X-SAMPA | f | |||
Kirshenbaum | f | |||
IPA Braille↗ | ⠋ | |||
Przykład | ||||
informacje • pomoc | ||||
| ||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij