Spółgłoska zwarto-szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spółgłoska zwarto-szczelinowa krtaniowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA dwuznakiem [ʔh]. Często od zapisu używa się łącznika górnego ⟨ʔ͡h⟩ lub dolnego ⟨ʔ͜h⟩ w celu uniknięcia pomyłki, ponieważ niektóre języki kontrastują niektóre spółgłoski zwarto-szczelinowe oraz sekwencje spółgłosek zwartych i szczelinowych, na przykład język polski, w którym słowo czysta wymawiane jest ze spółgłoską zwarto-szczelinową /t͡ʂ/, a słowo trzysta wymawiane jest jako sekwencja dwóch fonemów /tʂ/[1].
Szybkie fakty Numer IPA, Jednostka znakowa ...
Numer IPA | 113 146 |
---|---|
ʔh | |
Jednostka znakowa |
ʔh |
Unikod |
U+0294 U+0068 |
UTF-8 (hex) |
ca 94 68 |
Inne systemy | |
X-SAMPA | ?_h |
Przykład | |
informacje • pomoc | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Zamknij