Spencer Haywood
amerykański koszykarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Spencer Haywood (ur. 22 kwietnia 1949 w Silver City) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji skrzydłowego, mistrz olimpijski (1968) oraz NBA (1980)[1].
24, 42, 31 | ||||||||||||||||||||||||||||
silny skrzydłowy/środkowy | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1949 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
203 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
102 kg | |||||||||||||||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||
Aktywność |
1969–1983 | |||||||||||||||||||||||||||
Szkoła średnia | ||||||||||||||||||||||||||||
College |
Trinidad State JC (1967–1968) Detroit (1968–1969) | |||||||||||||||||||||||||||
Draft |
1971, numer: 30 | |||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
|
Jako nastolatek (1964) przeprowadził się wraz z rodziną do Detroit, gdzie z biegiem lat rozpoczął edukację oraz występy w liceum Pershinga. W 1967 poprowadził swoją drużynę do mistrzostwa stanu.
W kolejnym sezonie reprezentował już barwy Trinidad State Junior College w Trinidad Kolorado, gdzie notował średnio 28,2 punktu oraz 22,1 zbiórki. Mimo iż uczelnia nie należała do prestiżowych zrobiło się o nim głośno, a jego wyczyny nie pozostały bez echa. Był klasyfikowany w gronie najlepszych graczy akademickich w kraju, co zapewniło mu miejsce w kadrze narodowej na igrzyska w Meksyku, skąd przywiózł później złoty medal. Uzyskiwał wtedy 16,1 punktu, przy rekordowej skuteczności 71,9%[2].
Po powrocie z olimpiady zmienił uczelnię na bardziej liczącą się pod względem koszykówki, University of Detroit. W sezonie 1968-69 został liderem NCAA w zbiórkach, ze średnią 22,1[3]. Jako strzelec zdobywał 32,1 punktu[3]. Po tak udanym sezonie zdecydował się przystąpić do draftu NBA, ale zgodnie z przepisami ligi do naboru nie mogli stawiać się zawodnicy przedterminowi, którzy nie ukończyli jeszcze studiów. W związku z powyższym Haywood rozpoczął swoją zawodową karierę w konkurencyjnej lidze ABA, w drużynie Denver Rockets[4].
W debiutanckim sezonie Haywood został liderem ligi pod względem punktów (30) oraz zbiórek (19,5)[3]. Zdobył tytuły debiutanta roku, MVP sezonu oraz spotkania All-Star. Został też zaliczony do składu najlepszych zawodników oraz debiutantów ligi[4].
Haywood nadal nie mógł występować w NBA, w związku z czym złożył pozew przeciwko lidze. Powoływał się na fakt, iż pochodzi z wielodzietnej rodziny, a NBA uniemożliwia mu zarabianie pieniędzy adekwatnych do jego talentu, oraz zmiany statusu życiowego swoich najbliższych. W trakcie trwania rozprawy przepisy ligowe udało się sprytnie ominąć drużynie Seattle SuperSonics. Spowodowało to protesty zarówno klubów, kibiców, jak i samych zawodników, którzy powtarzali jak mantrę, że ten zawodnik gra w lidze nielegalnie. W końcu w 1971 proces Haywooda dobiegł końca. Sąd przychylił się do jego argumentów i od tej pory do naboru mogli przystępować zgodnie z prawem, również zawodnicy przedterminowi, którzy nie ukończyli jeszcze studiów. W ten spektakularny sposób zaczęła się wielka kariera Haywooda w NBA.
Nagły przypływ olbrzymich pieniędzy spowodował, że Haywood zaczął z biegiem lat poświęcać coraz więcej czasu rozrywkom. Był olbrzymim talentem i nadal grał świetnie, jednak w jego życiu pojawiły się używki w postaci narkotyków. Pod koniec lat siedemdziesiątych Haywood uzależnił się od kokainy. Z biegiem lat stan ten się pogłębiał, a forma spadała, aż w końcu trener Paul Westhead usunął go z Lakers po pierwszym meczu finałów 1980 roku, z powodu zaśnięcia na jednym z treningów. Nieoficjalnie wiedziano o jego problemach, a on obiecywał ciągle poprawę, jednak w tamtym momencie miarka się przebrała. Kiedy liga dowiedziała się oficjalnie o problemie Haywooda nikt nie chciał go zatrudnić. Z tego powodu przeniósł się na jeden sezon do Włoch, gdzie miał odbudować swoją karierę w barwach zespołu Reyer Venezia Mestre, którego zawodnikiem był także inny, późniejszy członek Koszykarskiej Galerii Sław – Dražen Dalipagić.
Po powrocie do ligi rozegrał jeszcze dwa sezony w Washington Bullets, po czym zakończył karierę sportową. Fachowcy stwierdzili, że gdyby nie jego uzależnienie mógłby on zdominować NBA, podobnie jak w swoim debiutanckim sezonie ABA.
Pięciokrotnie podczas występów w NBA kończył sezon zasadniczy z double-double na koncie, w kategorii punktów oraz zbiórek. Po zakończeniu kariery został zaliczony do składu najlepszych zawodników w historii ligi ABA (ABA's All-Time Team - 1997)[5], a zespół Seattle SuperSonics zastrzegł jego numer.