Stanica (chorągiew)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanica – u dawnych Słowian chorągiew bojowa z wyobrażeniem bóstwa, przechowywana w kącinie[1] a wynoszona z niej podczas wypraw wojennych.
Zobacz też: inne znaczenia słowa „stanica”. |
Stanica – u dawnych Słowian chorągiew bojowa z wyobrażeniem bóstwa, przechowywana w kącinie[1] a wynoszona z niej podczas wypraw wojennych.
Zobacz też: inne znaczenia słowa „stanica”. |