Stanisław Ankwicz
kasztelan biecki i sądecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Walenty Ankwicz z Posławic herbu Abdank (ur. w 1720, zm. 17 października 1784) – stolnik krakowski 1750-1754, kasztelan biecki 1764-1771, kasztelan sandecki 1772-1782, odznaczony Orderem św. Stanisława w 1774[1] i Orderem Orła Białego 1780[2], kreowany hrabią cesarstwa[3] w 1778, wolnomularz[1].
Herb Abdank | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
17 października 1784 |
Ojciec | |
Matka |
Elżbieta Schwarcenberg-Czerny |
Żona |
Salomea Schwarcemberg-Czerna |
Dzieci |
Józef Ankwicz |
Odznaczenia | |
Był posłem księstw oświęcimskiego i zatorskiego na sejm elekcyjny 1764[4]. W 1764 był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z księstw oświęcimskiego i zatorskiego[5], jako delegowany od Rzeczypospolitej do pacta conventa, podpisał je[6]. W 1764 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[7]. Był członkiem konfederacji barskiej w 1769[8]. Poseł na sejm 1780 z województwa krakowskiego[9].
Właściciel dóbr Poręby, za przywilejem królewskim króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 1767 zamienił wieś Andrychów na miasto na prawie magdeburskim[3].