Stanisław Rajewski
polski oficer i lekkoatleta / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Rajewski (ur. 30 kwietnia 1915 w Lipiach, zm. 7 lutego 1969 w Warszawie[1]) – oficer Ludowego Wojska Polskiego, w młodości lekkoatleta, sprinter.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub |
Rewera Stanisławów (1933-1935) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie w Stanisławowie w 1935. W latach 1936-1937 studiował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Potem pracował jako nauczyciel. Walczył w kampanii wrześniowej w stopniu podporucznika. Później w Oflagu II C Woldenberg[2]. Po wyzwoleniu w Ludowym Wojsku Polskim, gdzie do 1969 służył w Sztabie Generalnym dochodząc do stopnia pułkownika[1].
Na pierwszych powojennych mistrzostwach Polski w 1945 zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów oraz zajął 2. miejsce w biegu na 100 metrów[3].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 14 rząd:1, grób:11)[4].
Rekordy życiowe:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|
bieg na 100 metrów | 16 października 1933, Lwów | 11,1 | [2] |
bieg na 200 metrów | 27 maja 1934, Stanisławów | 23,2 | [2] |
Był zawodnikiem klubów: Rewera Stanisławów (1933-1935), Pogoń Lwów (1937-1938) i AZS Łódź (1945-1948).