Stanisław Sierakowski (opat)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stanisław Sierakowski OSB, Stanisław Sierakowski z Bogusławic herbu Ogończyk (ur. w Bogusławicach, zm. 30 maja[1] 1662 na Świętym Krzyżu) – sekretarz króla Polski Władysława IV, od 1636 opat komendatoryjny klasztoru benedyktynów na Świętym Krzyżu. Studiował w Krakowie i Padwie.
Ten artykuł dotyczy opata. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
| |||
Miejsce urodzenia |
Bogusławice | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Sekretarz króla Polski Władysława IV | |||
Okres sprawowania |
przed 1636 | ||
Opat komendatoryjny klasztoru benedyktynów na Świętym Krzyżu | |||
Okres sprawowania |
w latach 1636–1662 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne | |||
|
Syn Marcina Sierakowskiego kasztelana inowrocławskiego, starosty przedeckiego i Anny Zielińskiej kasztelanki gdańskiej z domu Kostrzanka[2].
Dbał o rozwój opactwa i ośrodka pielgrzymek do Relikwii Krzyża Świętego. Nawiązał związki z klasztorem na Monte Cassino. W 1643 roku rozpoczął restaurację i przebudowę w stylu wczesnobarokowym kościoła i klasztoru na Świętym Krzyżu[3]. Zajmował się też fundacją nowych opactw benedyktynów w Wielkim Księstwie Litewskim. Posiadał własny księgozbiór, dbał o jego powiększanie oraz o powiększanie biblioteki klasztornej[4].