Stasys Lazutka
historyk litewski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stasys Lazutka (ur. 7 maja 1923, zm. 6 lipca 2009) – litewski historyk.
W latach 1941-1946 służył w oddziałach Armii Czerwonej. Po powrocie do kraju ukończył studia na Wydziale Historii Wileńskiego Uniwersytetu Państwowego (1950) oraz obronił dysertację kandydacką w Akademii Nauk Społecznych przy KC KPZR dotyczącą sytuacji rewolucyjnej na Litwie w latach 1859-1862 oraz przesłanek wybuchu powstania styczniowego. W 1974 uzyskał stopień doktora za pracę naukową poświęconą I Statutowi Wielkiego Księstwa Litewskiego.
W 1948 podjął pracę jako wykładowca WUP, którą z krótkimi przerwami kontynuował aż do przejścia na emeryturę w 2000. W latach 1959-1963 był prorektorem uczelni ds. naukowych. W 1977 uzyskał tytuł profesora WUP.
Zaangażowany w działalność partyjną od 1945 do 1990 pozostawał członkiem KPZR. W latach 1951-54 stał na czele Wydziału Kultury i Nauki KC KPL. W latach 1954-63 pozostawał członkiem KC KPL.
W 1981 uhonorowany nagrodą państwową Litewskiej SRR. W 1995 otrzymał Litewską Nagrodę Naukową.
Jest bratem Pranasa i Valentinasa oraz synem Juozasa Rimantasa i Andriusa Lazutków.