Samolot F-16 – przykład aerodyny

Sterowiec USS „Macon” – przykład aerostatu

Statek powietrzny – statek latający zdolny do unoszenia się (lotu) w atmosferze na skutek statycznego lub aerodynamicznego oddziaływania powietrza^[1].

Definicja funkcjonalna

Według definicji funkcjonalnej, statek powietrzny to urządzenie zdolne do unoszenia się (lotu) w atmosferze na skutek statycznego lub aerodynamicznego oddziaływania powietrza^[2]. Dwa podstawowe typy statków powietrznych to aerodyny (jednostki cięższe od powietrza, w których ciężar jest równoważony siłą nośną wytworzoną przez działanie silników) i aerostaty (jednostki o średniej gęstości równej gęstości powietrza, co umożliwia im swobodne unoszenie się w powietrzu skutkiem działania siły wyporu), dalszy podział statków powietrznych bierze pod uwagę posiadanie napędu i stałość płata^[3].

Polska definicja prawna

Polskie prawo lotnicze wyróżnia jedenaście klas statków powietrznych: samolot, szybowiec, motoszybowiec, śmigłowiec, wiatrakowiec, balon, sterowiec, hybryda, spadochron ratowniczy, statek bezzałogowy ciężki, urządzenie latające. Za statki powietrzne nie uznaje się urządzeń unoszących się w atmosferze na skutek oddziaływania powietrza odbitego od podłoża^[4].

Zobacz też

• statek